偶像竟是我自己
偶像竟是我自己最新章节：
有几位美女迎宾员迎了上来，她们穿着高贵典雅的唐朝服饰，带着古惑仔们一起向“古韵风情厅”而去
旁边，一位年长的姜姓族人，让她小声一些
杨毅云心里嘀咕一声，上一次在云门他同样杀了一个通仙宫的散仙，但却放过了通仙宫宫主妙仙
所以，他们你一言我一语地劝解起来：
这名中级妖尊大喊之后，二十多个妖尊齐齐妖气大作，五颜六色的妖族法力齐刷刷攻击向了杨毅云而去
完成接球之后，陆恪没有移动脚步，侧过身体，伸出双手，做出了交递橄榄球的动作
不过，当她看到远处那两大拨人，分两边站立的时候，她才意识到，好像有什么事情正在发生
每个人其实都明白，杨毅云十死无生，只不过没有离开，是等待着最后挖掘的完成，给心里一个交代
谁知道，天书玉册已然诞生出了器灵，最终又与杨云帆产生了奇妙的联系
然而此时，他们听到这一段响彻青城山的话语，听出了话之意
偶像竟是我自己解读：
yǒu jǐ wèi měi nǚ yíng bīn yuán yíng le shàng lái ， tā men chuān zhe gāo guì diǎn yǎ de táng cháo fú shì ， dài zhe gǔ huò zǎi men yì qǐ xiàng “ gǔ yùn fēng qíng tīng ” ér qù
páng biān ， yī wèi nián zhǎng de jiāng xìng zú rén ， ràng tā xiǎo shēng yī xiē
yáng yì yún xīn lǐ dí gū yī shēng ， shàng yī cì zài yún mén tā tóng yàng shā le yí gè tōng xiān gōng de sàn xiān ， dàn què fàng guò le tōng xiān gōng gōng zhǔ miào xiān
suǒ yǐ ， tā men nǐ yī yán wǒ yī yǔ dì quàn jiě qǐ lái ：
zhè míng zhōng jí yāo zūn dà hǎn zhī hòu ， èr shí duō gè yāo zūn qí qí yāo qì dà zuò ， wǔ yán liù sè de yāo zú fǎ lì qí shuā shuā gōng jī xiàng le yáng yì yún ér qù
wán chéng jiē qiú zhī hòu ， lù kè méi yǒu yí dòng jiǎo bù ， cè guò shēn tǐ ， shēn chū shuāng shǒu ， zuò chū le jiāo dì gǎn lǎn qiú de dòng zuò
bù guò ， dāng tā kàn dào yuǎn chù nà liǎng dà bō rén ， fēn liǎng biān zhàn lì de shí hòu ， tā cái yì shí dào ， hǎo xiàng yǒu shén me shì qíng zhèng zài fā shēng
měi gè rén qí shí dōu míng bái ， yáng yì yún shí sǐ wú shēng ， zhǐ bù guò méi yǒu lí kāi ， shì děng dài zhe zuì hòu wā jué de wán chéng ， gěi xīn lǐ yí gè jiāo dài
shuí zhī dào ， tiān shū yù cè yǐ rán dàn shēng chū le qì líng ， zuì zhōng yòu yǔ yáng yún fān chǎn shēng le qí miào de lián xì
rán ér cǐ shí ， tā men tīng dào zhè yī duàn xiǎng chè qīng chéng shān de huà yǔ ， tīng chū le huà zhī yì
