阮昔厉爵修
阮昔厉爵修最新章节：
“吞吐白气？这小东西，难道还学会修炼了？”杨云帆嘀咕了一句，神色有些古怪
被小颖搀扶的父亲，老脸羞红，显得很紧张和尴尬
片刻之后，但见其双手一指，一道白光飞入兽骨
骆均闻言脸色微微一变，若是以前他自然可以信口直言，但如今他却有些不敢随意开口了
到这个消息，杨云帆心中大急，明剑尊和叶轻雪就这么下去了，岂不是回不来了？叶
杨毅云眯着眼再回首，直接对着悬浮在空两人神众而去，瞬息之间两万追随施无声的神人也都消失在了半空中
一阵阵兴奋狂热的嘶吼之声从四面八方传来，整个玄斗场的氛围都变得躁动起来了
若是刚才，她没有认出这虚无骨焰，多半会选择抵挡
这个病不发作的时候，也就是一点点胸闷，并没有太大的痛苦
杨云帆一个箭步，拦在林双双面前，同时他的手也伸了出去
阮昔厉爵修解读：
“ tūn tǔ bái qì ？ zhè xiǎo dōng xī ， nán dào hái xué huì xiū liàn le ？” yáng yún fān dí gū le yī jù ， shén sè yǒu xiē gǔ guài
bèi xiǎo yǐng chān fú de fù qīn ， lǎo liǎn xiū hóng ， xiǎn de hěn jǐn zhāng hé gān gà
piàn kè zhī hòu ， dàn jiàn qí shuāng shǒu yī zhǐ ， yī dào bái guāng fēi rù shòu gǔ
luò jūn wén yán liǎn sè wēi wēi yī biàn ， ruò shì yǐ qián tā zì rán kě yǐ xìn kǒu zhí yán ， dàn rú jīn tā què yǒu xiē bù gǎn suí yì kāi kǒu le
dào zhè gè xiāo xī ， yáng yún fān xīn zhōng dà jí ， míng jiàn zūn hé yè qīng xuě jiù zhè me xià qù le ， qǐ bù shì huí bù lái le ？ yè
yáng yì yún mī zhuó yǎn zài huí shǒu ， zhí jiē duì zhe xuán fú zài kōng liǎng rén shén zhòng ér qù ， shùn xī zhī jiān liǎng wàn zhuī suí shī wú shēng de shén rén yě dōu xiāo shī zài le bàn kōng zhōng
yī zhèn zhèn xīng fèn kuáng rè de sī hǒu zhī shēng cóng sì miàn bā fāng chuán lái ， zhěng gè xuán dòu chǎng de fēn wéi dōu biàn dé zào dòng qǐ lái le
ruò shì gāng cái ， tā méi yǒu rèn chū zhè xū wú gǔ yàn ， duō bàn huì xuǎn zé dǐ dǎng
zhè gè bìng bù fā zuò de shí hòu ， yě jiù shì yì diǎn diǎn xiōng mēn ， bìng méi yǒu tài dà de tòng kǔ
yáng yún fān yí gè jiàn bù ， lán zài lín shuāng shuāng miàn qián ， tóng shí tā de shǒu yě shēn le chū qù
